- CARYUM
- CARYUMLaconiae oppid. a quo Diana Caryatis, quod illic coloeretur: Vitruvius Caryam, l. 1. c. 1. vocat, unde sunt Caryatides columnae in antiquis substructionibus celebratae, vide Meursium in Lacon. Miscell. l. 1. c. 2. Hic choros agitantes virgines Aristomenes, bellô Messeniacô II. interdiu ex occulto comprehendit, a iuvenum libidine vindicavit, integrasque parentibus magnâ pecuniâ acceptâ, restituit, Pausan. l. 4. Vide et Carya.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.